Woensdag het idee dat we de goede kant op gaan. Caprice is voor het eerst uit zichzelf uit de werpkist gekomen en gaan eten. De afgelopen dagen kregen de pups niet genoeg melk van Caprice omdat die nog te beroerd was om genoeg te eten.

De kleinsten vaker aanleggen was niet voldoende. We besloten om bij te gaan voeren. Dat gaat het veiligste via een voedingssonde. Een handigheidje wat eerst ik, toen de pups en daarna ook Joep snel onder de knie hadden.

Het effect was meteen merkbaar. De kleintjes krijgen een extra boost van de voeding maar hebben ook meer kracht om bij mama te drinken.

We geven ook de grootsten extra want dan kunnen de kleintjes wat langer bij mama drinken. Ze heeft tenslotte niet genoeg tepels en gaat er ook niet altijd even handig voor liggen. Misschien  ook nog wel vanwege haar buikwond.

Ze is een hele lieve bezorgde en propere moeder. We vinden van de pups helemaal geen poep of plasjes in het nest. Alles wordt zorgvuldig opgeruimd.

Donderdag 26-03-2020

Ik sta elke dag versteld van het verschil tussen Spinone pups en Labrador pups. De laabjes waren de hele dag aan het woord. Nu slechts af en toe een boze echte blaf als er een klem komt te liggen of een tevreden kreuntje bij het eten maar verder zijn ze vooral heel stil. Dat relaxte zit er blijkbaar al van kleins af aan in. Ze zijn wel heel beweeglijk en gaan heel de kist door waarbij ze nog wel eens in de problemen komen. Klem zitten tussen mama’s achterpoten of belanden op een fleecedeken berg zo groot als de Alpe d’ Huez. Je blijft kijken.

Caprice weet zich inmiddels dusdanig te installeren dat er zoveel mogelijk pups kunnen drinken aan de melkbar. Zelfs als ze daarvoor haar achterpoten op de rand van de werpkist moet leggen.