Om 9.00 maakt Joep me wakker met het bericht dat nr 1 geboren is. We bellen Julia die al een paar jaar op de wachtlijst staat voor een pup uit dit nest. Zij is de beste vriendin en het trainingsmaatje van Saoirse en mag daarom bij de bevalling aanwezig zijn. Saoirse zoekt steun bij ons. Tijdens de persweeen zoekt ze letterlijk steun tegen onze benen. De eerste 7 komen heel vlot, een stuk of drie persweeën en ze zijn er. Netjes een-voor-een met een pauze van een half uurtje.  Saoirse is een super moeder. Meteen het vlies van de pup af met een beetje hulp. Navelstrengetje doorbijten en nageboorte opruimen(eten). Dat levert alvast wat extra energie. Men zegt  dat je moet voorkomen dat de moeder alles opeet maar dat kun je bij Saoirse niet voorkomen. Ze neemt haar taak heel serieus.

Tussen 7 en 8 zit een wat langere pauze en pupje 8, een blond teefje, komt helaas levenloos op de wereld. We doen er alles aan om haar te laten ademen maar tevergeefs. De natuur is niet altijd vriendelijk. We laten mama even afscheid nemen en dan dient nummer 9 zich aan.  Dat is echt de kers op de taart. Wat we eigenlijk niet voor mogelijk hielden gebeurde, een bruine reu. Heeft Ori blijkbaar tòch toverballen.

De dierenarts in Sleeuwijk had het weer bij het rechte eind. Er waren 9 pups geteld op de echo, we zijn compleet. De kraamkamer wordt opgeruimd en dan liggen ze alle 8 tevreden te drinken.